Η Δήμητρα που την εξαφάνισε η κοινωνία

Αναμοχλεύοντας στο χώρο του διαδικτύου, είδαμε μια ανάρτηση που μας συγκίνησε και μας ταρακούνησε και την αναδημοσιεύουμε αυτούσια.

Τη Δήμητρα που εξαφανίστηκε από τον Απρίλιο την εξαφάνισε πολλές φορές η κοινωνία ως σήμερα. Κάθε φορά που την κοίταξαν περίεργα επειδή φορούσε γυναικεία ρούχα, κάθε φορά που την χλεύασαν στον δρόμο επειδή ήθελε να είναι κορίτσι, κάθε φορά που η οικογένεια, οι φίλοι, οι γνωστοί, οι άγνωστοι, οι περαστικοί δεν την αποδέχθηκαν, κάθε φορά που την γελοιοποίησαν, κάθε φορά που την έδειξαν, κάθε φορά που δεν χώρεσε στα στερεότυπα μιας ρατσιστικής κοινωνίας, κάθε φορά που κάποιος την πίκρανε, την περιθωριοποίησε, την εγκατέλειψε.


Τη Δήμητρα που δηλώθηκε η εξαφάνιση της την είχαν ήδη εξαφανίσει. Κάθε μα κάθε φορά που κάποιος γέλασε μαζί της. Κάθε μα κάθε φορά που δεν άντεξαν τον τσακισμένο ψυχισμό της. Κάθε μα κάθε φορά που αρνήθηκαν τα τραύματά της. Κάθε μα κάθε φορά που τους είπε πως την λένε Δήμητρα κι εκείνοι την είπαν Δημήτρη.
Η Δήμητρα της Συκαμιάς αγνοείται από τον Απρίλιο. Η Δήμητρα έφυγε από το Δρομοκαϊτειο, που νοσηλευόταν, στις 6 Απριλίου. Η Δήμητρα χρειάστηκε λίγη βοήθεια να διαχειριστεί όσα της έκαναν. Και της έκαναν πληγή. Μπήκαν σπίτι της, της έβαλαν μουσική. Την ανάγκασαν να χορέψει. Όσο εκείνοι γελούσαν. Ανέβασαν το βίντεο στο διαδίκτυο. Κι ύστερα αυτό κυκλοφόρησε. Να το δουν όλοι. Και να γελάσουν όλοι. Με τη Δήμητρα.


Η Δήμητρα μας έκανε τη χάρη. Εξαφανίστηκε. Επειδή δεν αντέχαμε να τη βλέπουμε.
[Πού είσαι καλή μου, πού γυρίζεις μόνη σου εκεί έξω; Είναι επικίνδυνα για σένα. Είσαι ΛΟΑΤΚΙ και με τραύματα στην ψυχή. Θα σε φάνε τα αρπακτικά, καλή μου, μαραμένη. ]
Η Δήμητρα εξαφανίστηκε από τον Απρίλιο. Κανείς δεν την έψαξε ως χθες. Η Δήμητρα που μόνο αγάπη είχε. Η Δήμητρα που ένιωθε συμπόνια για τους πρόσφυγες που έφταναν στη Λέσβο. Που έλεγε πως οι οι πρόσφυγες δραπετεύουν από κάτι φρικτό. Αφήνουν τα πάντα πίσω τους και μένουν χωρίς τίποτα. Η Δήμητρα που έλεγε πως αυτό είναι κάτι που έχει νιώσει κι η ίδια. Η Δήμητρα που τους περίμενε στη Σκάλα Συκαμιάς. Να φτάσουν.
Γύρνα πίσω σε μας. Θα σου χαρίσουμε ένα μαργαριταρένιο κολιέ να φοράς. Σου πάει τόσο.
Via: Gianna kouka

Katerina Stamatelatou

Προηγούμενο άρθροΒραδιές κάτω από τ’ αστέρια για τους επισκέπτες του Εθνικού Αστεροσκοπείου
Επόμενο άρθροΜαλδίβες: Δημοπρατούνται 16 ακατοίκητα νησιά με τιμή εκκίνησης τις 173.000 ευρώ